Zadośćuczynienie za śmierć męża w wypadku samochodowym

Zadośćuczynienie za śmierć męża w wypadku samochodowym otrzymała żona i jej córka. Wypłacił je ubezpieczyciel z polisy odpowiedzialności cywilnej (OC) sprawcy. Zadośćuczynienie za śmierć w wypadku samochodowym z OC sprawcy.

Renta z ZUS

Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał rentę rodzinną (renta z ZUS)

Dla żony oraz córki po 702,68 zł miesięcznie.

ZUS wyliczył wysokość tego świadczenia przy uwzględnieniu okresów pracy męża oraz okresu brakującego do 25 lat pracy.

Zadośćuczynienie z OC sprawcy

Przed procesem ubezpieczyciel wypłacił następujące kwoty:

Dla żony: 30 000 zł – zadośćuczynienie za śmierć męża;
Dla córki: 25 000 zł – zadośćuczynienie za śmierć ojca.

W wyniku procesu Sąd Okręgowy nakazał, aby Ubezpieczyciel wypłacił:

Dla żony: dodatkowo 170 000 zł, co daje całościowo 200 000 zł zadośćuczynienia za śmierć męża;
Dla córki: dodatkowo 75 000 zł, co daje całościowo 100 000 zł zadośćuczynienia, za śmierć ojca.

Sumaryczna kwota zasądzonego zadośćuczynienia wyniosła 300 000 zł. Ubezpieczyciel odwołał się od wyroku, jednak Sąd Apelacyjny podtrzymał decyzję.

Okoliczności zaistnienia szkody

W chwili śmierci mąż i ojciec był zdrowym trzydziestolatkiem. Zginął w wypadku samochodowym – sprawca nie ustąpił mu pierwszeństwa i doprowadził do zderzenia dwóch pojazdów. Na skutek obrażeń ciała doznanych w tym wypadku poszkodowany kierowca poniósł śmierć.

Jak Sąd uzasadnił przyznane roszczenia?

Sąd uzasadnił przyznane roszczenia biorąc pod uwagę różnorodne czynniki, które dotknęły żonę zmarłego oraz jego córkę. Poniżej przedstawiamy aspekty, które Sąd przywołuje w tym konkretnym postępowanu:

Stan zdrowia powodów przed wypadkiem:
- Sądy zwróciły uwagę na to, że obie powódki były zdrowymi osobami przed tragicznym wypadkiem.
Wiek powodów:
- Wiek powodów był brany pod uwagę przy ocenie długotrwałości doznań i cierpień.
Stopień pokrewieństwa z ofiarą:
- Sądy uwzględniły fakt, że powódki były żoną i córką zmarłego, co świadczy o bliskim stopniu pokrewieństwa i związku emocjonalnego.
Skutki psychiczne dla powodów:
- Sądy zauważyły, że obie powódki doznały znacznego cierpienia psychicznego i emocjonalnego z powodu utraty bliskiej osoby.
Zmiana sytuacji życiowej powodów:
- Sądy zwróciły uwagę na pogorszenie sytuacji życiowej powodów po wypadku.
Wcześniejsze wypłaty z tytułu zadośćuczynienia:
- Sądy uwzględniły kwoty wypłacone przed procesem przez Ubezpieczyciela tytułem zadośćuczynienia przy ustalaniu ostatecznej kwoty.
Porównanie z innymi wyrokami:
- Sądy porównały kwoty zadośćuczynienia przyznane w podobnych sprawach, aby ustalić adekwatną wysokość zadośćuczynienia.

Ile czasu na wypłatę zadośćuczynienia ma ubezpieczyciel?

Z orzeczenia Sądu:

(…) zdaniem Sądu zasadnym było uznanie, że przyznana obu powódkom kwota zadośćuczynienia za krzywdę w trybie art. 446 § 4 kc stała się wymagalna w terminie wynikającym z art. 14 ust 1 i 2 ustawy z 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych tj. w terminie 30 dni od daty zgłoszenia szkód przez obie powódki. Już wówczas obie powódki miały skonkretyzowane kwotowo swoje roszczenia o zapłatę zadośćuczynienia. Nadto pozwany ubezpieczyciel w ramach postępowania likwidującego szkody obu powódek przy zachowaniu należytej staranności mógł wyjaśnić wszystkie okoliczności niezbędne do ustalenia wysokości należnych powódkom zadośćuczynień pieniężnych.

Zadośćuczynienie za śmierć męża w wypadku motocyklowym. Zadośćuczynienie i renta za śmierć ojca

Zadośćuczynienie za śmierć męża w wypadku motocyklowym otrzymała żona, natomiast jej dwoje dzieci w wieku 9 i 12 lat otrzymało zadośćuczynienie oraz rentę za śmierć ojca.

W chwili wypadku mąż i ojciec był zdrowym mężczyzną prowadzącym własną działalność gospodarczą – zakład wulkanizacji opon. Był głównym żywicielem rodziny, jego śmierć w wyniku tragicznego wypadku spowodowała nie tylko głęboki żal i emocjonalną pustkę, ale także pozostawiła rodzinę w trudnej sytuacji finansowej. Jego rola w rodzinie była nie do zastąpienia, zarówno pod względem ekonomicznym, jak i emocjonalnym, co podkreśla wagę straty, z jaką musieli się zmierzyć pozostali członkowie rodziny.

Nawiązka od sprawcy wypadku

Sąd Rejonowy uznał sprawcę wypadku za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i skazał go na karę jednego roku pozbawienia wolności, przy czym karę tę zawiesił na dwuletni okres próby. Nadto na podstawie art. 46 § 2 k.k. przyznał od oskarżonego na rzecz żony nawiązkę w wysokości 25 000 zł.

Zadośćuczynienie z OC sprawcy

Przed procesem – w wyniku postępowania likwidacyjnego – Ubezpieczyciel wypłacił poszkodowanej rodzinie następujące kwoty:

Dla żony:
- 35 000 zł – zadośćuczynienie za śmierć męża
- 20 000 zł – odszkodowanie za pogorszenie sytuacji życiowej
Dla córki:
- 40 000 zł – zadośćuczynienie dla córki za śmierć ojca
- 20 000 zł – odszkodowanie za pogorszenie sytuacji życiowej
Dla syna:
- 40 000 zł – zadośćuczynienie dla syna za śmierć ojca
- 20 000 zł – odszkodowanie za pogorszenie sytuacji życiowej

Zadośćuczynienie z OC sprawcy orzekł Sąd Okręgowy pierwszej instancji. Nakazał pozwanemu Ubezpieczycielowi wypłacić kwoty:

Dla żony: 165 000 zł – zadośćuczynienie za śmierć męża
Dla córki: 160 000 zł – zadośćuczynienie dla córki za śmierć ojca
Dla syna 160 000 zł – zadośćuczynienie dla syna za śmierć ojca

Ubezpieczyciel odwołał się od decyzji Sądu powołując się na błędną wykładnię pojęcia „odpowiednia suma tytułem zadośćuczynienia” i w konsekwencji zasądzenie rażąco wygórowanej kwoty zadośćuczynienia.

Sąd Apelacyjny odrzucił ten wniosek.

Całkowite wypłacone zadośćuczynienie wyniosło 600 000 zł, w tym:

Dla żony: 200 000 zł – zadośćuczynienie za śmierć męża
Dla córki: 200 000 zł – zadośćuczynienie dla córki za śmierć ojca
Dla syna 200 000 zł – zadośćuczynienie dla syna za śmierć ojca

Renta z OC sprawcy

Renta z OC sprawcy została nakazana przed Sąd Okręgowy pierwszej instancji w kwotach jak niżej:

Dla córki: 1500 zł miesięcznie
Dla syna: 1500 zł miesięcznie

Ubezpieczyciel odwołał się od decyzji Sądu powołując przez ustalenie wysokości renty w sposób nieuwzgledniający sytuacji majątkowej powodów w której znaleźli się po śmierci ojca.

Sąd Apelacyjny uwzględnił apelację częściowo i orzekł renty w kwotach jak niżej:

Dla córki: 1000 zł miesięcznie
Dla syna: 1500 zł miesięcznie

Jak Sąd uzasadnił przyznane roszczenia?

Z orzeczenia Sądu:

(…) Powodowie boleśnie i dotkliwie odczuli śmierć swojego męża i ojca, i doznali ogromnej krzywdy. Pomimo, że od śmierci ojca upłynęło już kilka lat, tę krzywdę nadal odczuwają, choć już nie tak intensywnie jak wcześniej.

Małoletni powodowie stracili ojca jako dzieci: 12 letnie i 9 letnie i przez całe swoje życie borykać się będą z tą stratą. Więź rodzic – dziecko jest najbliższą z więzi rodzinnych i jest nieodtwarzalną więzią. Powodowie pozbawieni zostali trwale możliwości wychowywania się w pełnej rodzinie oraz wsparcia ze strony ojca i jego uczestnictwa w ich codziennym życiu. Powodom nigdy już nie będzie dane cieszyć się z posiadania obojga rodziców. Nie odczują radości z możności spędzania wspólnie z ojcem czasu, nie doznają jego obecności i wsparcia w swoim życiu, w tym w tak istotnych jego momentach jak np. kolejne etapy zdobywania wykształcenia, wejście w dorosłe życie, założenie własnej rodziny. Z uwagi na brak ojca małoletni powodowie od wczesnych lat przez resztę dzieciństwa i dojrzewanie będą skazani na trudniejsze warunki rozwoju, co jest dla nich tym trudniejsze, że był on osobą mocno zaangażowaną w ich życie i rozwój, kochającą, inspirującą do rozwijania zainteresowań.

Znacznej krzywdy doświadczyła też żona, bo ze zmarłym tworzyła zgodny związek małżeński, darzyli się miłością i szacunkiem. Powódka miała duże oparcie w mężu, który starał się zapewnić byt materialny rodzinie podczas gdy ona w większym stopniu mogła koncentrować się na prowadzeniu domu i zapewnianiu dzieciom opieki. Mąż wspierał powódkę również poświęcając rodzinie swój wolny czas, organizował wypoczynek, angażował się w sprawy dzieci i wspierał powódkę w ich wychowaniu. Na skutek śmierci męża powódka, w młodym wieku, została nagle sama z małymi dziećmi (9 i 12 lat). Musiała całkowicie przeorganizować swoje życie i, aby zapewnić środki utrzymania rodzinie, podjąć się prowadzenia firmy, którą wcześniej prowadził zmarły. Jak wynika z materiału sprawy, bardzo przeżyła tę stratę, doznała silnej żałoby. Podobnie jak dzieci w pierwszym roku po śmierci męża wymagała wsparcia psychologa, ale również wymagała wsparcia innej osoby przy prowadzeniu domu i wychowywaniu dzieci. O ile przed śmiercią męża poświęcała pracy w firmie tylko po kilka godzin dziennie, obecnie samodzielne prowadzenie firmy zajmuje jej czas od rana do wieczora, choć z jej zeznań wynika, że czyni to z trudem, bez zaangażowania.

Wszyscy powodowie nadal mocno odczuwają brak męża i ojca, jego wsparcia, towarzystwa, szczególnie, że był on osobą aktywną w życiu rodziny, organizował jej czas wolny, wyjazdy zagraniczne na wakacje i narty, motywował dzieci do rozwijania zainteresowań i pasji. Choć w materiale sprawy brak jest dowodów, że zdarzenie spowodowało u powodów wystąpienia trwałych zaburzeń natury psychicznej negatywnie wpływających na ich życie, ale to nie oznacza, że ich krzywda nie była wielka i nie powinna być odpowiednio skompensowana. (…)