Zadośćuczynienie za śmierć matki w wypadku samochodowym

Zadośćuczynienie za śmierć matki w wypadku samochodowym uzyskała 9. letnia córka. Zmarli rodzice prowadzili gospodarstwo rolne i byli zarejestrowani w KRUS.

Jej rodzice – matka oraz ojciec – zginęli w wyniku wypadku drogowego. Sprawca wypadku przekroczył dozwoloną prędkość, podczas wyprzedzania stracił panowanie nad samochodem i doprowadził do kolizji kilku pojazdów.

Świadczenia z KRUS po śmierci matki

W związku z ubezpieczeniem obojga rodziców w KRUS, córce zostały przyznane kwoty:

renta rodzinna z KRUS w kwocie 1’247,93 zł miesięcznie
oraz jednorazowe świadczenie z KRUS w kwocie 14’000,00 zł.

Kwoty wypłacone przez Ubezpieczyciela

Na etapie przedsądowym Ubezpieczyciel został wezwany do zapłaty na rzecz córki kwot:

Po 400.000 zł tytułem zadośćuczynienia za śmierć każdego z rodziców
oraz kwot po 100.000 zł tytułem odszkodowania za znaczne pogorszenie się sytuacji życiowej spowodowanej śmiercią każdego z rodziców.

Ubezpieczyciel w odpowiedzi wypłacił kwoty znacząco niższe:

Po 48’065,00 zł tytułem zadośćuczynienia za śmierć rodziców
oraz po 18’000 zł tytułem odszkodowania za znaczne pogorszenie się sytuacji życiowej spowodowanej śmiercią każdego z rodziców.

Sprawa została skierowana do sądu.

Sąd Okręgowy (sąd pierwszej instancji) ustalił całkowite kwoty jako:

Po 400’000 zł zł zadośćuczynienia za śmierć każdego z rodziców – łącznie 800’000 zł.

Sąd Apelacyjny zmienił przyznane kwoty całkowie na:

Po 250’000 zł zł zadośćuczynienia za śmierć każdego z rodziców – łącznie 500’000 zł.

W kwotach zadośćuczynienia przyznane przez Sąd mieszczą się już kwoty wypłacone przez Ubezpieczyciela na etapie przedsądowym.

Jak widać można i warto walczyć z Ubezpieczycielem o sprawiedliwość. Jeśli nie uda się to polubownie – pozostaje droga sądowa. Można nią kroczyć samodzielnie, a można również skorzystać z pomocy doświadczonej kancelarii. Decyzja jest zawsze indywidualna.

Jak Sąd uzasadnił ostatecznie zasądzone kwoty?

Sąd przypomniał, że krzywdę doznaną w wyniku śmierci osoby bliskiej bardzo trudno ocenić i wyrazić w formie pieniężnej, a każdy przypadek powinien być traktowany indywidualnie z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy.

W tym wypadku Sąd zwrócił uwagę na szereg przeżyć i emocji, których doświadczyła córka po śmierci rodziców:

Utrata obojga rodziców w wyniku jednego nagłego zdarzenia:
- Dramatyczna strata obojga rodziców w młodym wieku (9 lat).
- Nieoczekiwane i nagłe zdarzenie, które będzie rzutowało na całe życie.
Poczucie osamotnienia i pustki:
- Utrata bliskich osób, co skutkuje poczuciem osamotnienia i pustki.
- Konieczność radzenia sobie bez rodziców w codziennym życiu.
Cierpienia moralne i wstrząs psychiczny:
- Znaczne cierpienia moralne wynikające ze śmierci najbliższych.
- Wstrząs psychiczny wywołany nagłym zdarzeniem i utratą rodziców.
Rodzaj i intensywność więzi łączącej zmarłych rodziców:
- Wyjątkowo silna więź wynikająca z relacji małoletniej córki z rodzicami.
Oparcie w innych osobach bliskich:
- Konieczność oparcia się na innych osobach bliskich po utracie rodziców.
Stopień adaptacji do nowej rzeczywistości:
- Umiejętność stosunkowo szybkiego odnalezienia się w nowej rzeczywistości.
- Zdolność zaakceptowania zmienionych warunków życia.
Brak trwałych zaburzeń emocji i zdolność do funkcjonowania w społeczeństwie:
- Trauma nie wpłynęła znacznie na pogorszenie stanu psychicznego.
- Brak trwałych zaburzeń emocji i zdolność do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie.
Tęsknota za rodzicami i perspektywa łagodzenia odczuwania bólu:
- Tęsknota za rodzicami, choć utrwalona, z czasem może być łagodzona przez nowe wydarzenia i doświadczenia życiowe.